«Мы да Будслаўскай крочым святыні…»
На шляху да Мядзельскага раёна амаль што перад кожным населеным пунктам высяцца крыжы. Яны сведчаць: тут жывуць хрысціяне. Незалежна ад таго, каталікі яны ці праваслаўныя, ветліва сустракаюць паломнікаў, якія пешшу крочаць да Будслава, невялікага аграгарадка, знакамітага знаходжаннем у мясцовым касцёле цудадзейнай іконы Маці Божай Будслаўскай. Сёлета споўнілася 400 гадоў, як ікона ў 1613 годзе была падаравана капеланам Ісакам Салакаем Будслаўскаму манастыру бернардзінцаў. З пачатку 1990-х гадоў адраджаецца яе культ. Да 2 ліпеня — дня каранацыі іконы ў 1998 годзе, штогод у Будслаў з усіх куткоў краіны, як ручайкі сцякаюцца ў вялікую раку, прыходзяць і прыязджаюць дзясяткі тысяч вернікаў. Каб атрымаць ад Маці Божай, апякункі Беларусі, духоўную падтрымку, памаліцца за свае сем’і, родную краіну, за ўвесь беларускі народ.
Гэтая знамянальная дата ў жыцці не толькі каталіцкага касцёла, але ўсяго беларускага народа супала з 1025-годдзем прыняцця хрысціянства цяперашнімі беларускімі землямі. Аб важнасці гэтых падзей у жыцці беларусаў сведчыць удзел у свяце старшыні Папскага савета па міжрэлігійным дыялогу кардынала Жан-Луі Тарана, які сустрэўся з Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь Аляксандрам Лукашэнкам. Жан-Луі Таран перадаў ад Папы Рымскага найлепшыя пажаданні беларускаму народу, адзначыў падтрымку кіраўніцтва дзяржавы ўсіх рэлігійных канфесій, якія жывуць у міры і згодзе.
Як сведчаць сродкі масавай інфармацыі, напярэдадні свята ў Будславе глава Беларускай праваслаўнай царквы мітрапаліт Мінскі і Слуцкі Філарэт, Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі сустрэўся з Папскім легатам Ж.-Л. Таранам, мітрапалітам Мінска-Магілёўскім архібіскупам Т. Кандрусевічам і Апостальскім Нунцыем архі-біскупам К. Гуджароцці. Былі закрануты пытанні дзяржаўна-царкоўных адносін у Беларусі, дыялога Рускай праваслаўнай і Рымска-каталіцкай цэркваў.
На працягу апошніх дзесяці гадоў каталіцкія вернікі Талачыншчыны крочаць да Будслаўскай святыні. Многія дабіраюцца аўтобусам, а большай часткай моладзь ідзе пешшу ажно з Полацка. Такія паломніцтвы, альбо як у нас іх называюць пілігрымкі, аб’ядноўваюць розных па ўзросце і роду заняткаў людзей, служаць яркім сведчаннем веры. І не толькі. У час пілігрымак людзі пазнаюць гісторыю краіны і культуру беларускага народа.
Такія сустрэчы ў бласлаўлёных месцах напаўняюць сэрцы гонарам за родную Беларусь.
М. ХМЯЛЮК.
НА ЗДЫМКУ: талачынскія пілігрымы ў Будславе.
«Мы да Будслаўскай крочым святыні…»,
