Канцэрт для састарэлых далі вучні Коханаўскай школы
На мінулым тыдні тэрытарыяльнае аддзяленне кругласутачнага прабывання адзінокіх састарэлых у Коханаве наведалі вучні мясцовай школы. Дастаткова было толькі паглядзець на радасных, шчаслівых дзяцей у яркіх сцэнічных касцюмах, каб прыўзняць уласны настрой. А калі палілася музыка, загучалі песні, пайшлі скокі і прытопы — з’явілася на вуснах гледачоў усмешка, з якой яны не развітваліся на працягу ўсёй гадзіны, пакуль ішоў канцэрт.
— Мы рады за сваіх выхаванцаў, — заўважыла педагог-арганізатар Коханаўскай сярэдняй школы Ала Канстантінаўна Коласава, — што яны з дзіцячай непасрэднасцю ўспрымаюць неабходнасць сваіх творчых сустрэч са састарэлымі людзьмі. Нікога не трэба ўгаворваць выступіць на сцэне. А як выступаюць, як зачароўваюць, бо адчуваюць, што іх слухаюць, захапляюцца песнямі і танцамі, вершамі ў іх выкананні. Падбіраем і адпаведны узросту слухачоў рэпертуар, у асноўным гэта народныя песні…
Тут дзетак заўсёды чакаюць. Для пажылых людзей, многія з якіх адзінокія, яны як свае родныя ўнукі. Натуральна, што і падрыхтоўка да такіх сустрэч адпаведная. Кожны танцавальны нумар давялося глыбока прадумаць настаўніцы музыкі Таццяне Леанідаўне Левановіч. Затое, як сардэчна рэагавалі гледачы на кожны рух самадзейных артыстаў, а гэта вучні 4, 6, 8 і 11 класаў, пры выканні імі “Сударыні” і “Беларускага танца”. Захапіла і выкананне песень “Бабушки-старушки”, “Цячэ вада ў ярок”, салістамі якім акампаніраваў Мікалай Мікалаевіч Вараб’ёў і Вікторыя Пілінёнак, вучаніца 4 класа, спецыяльна для Ганны Андрэеўны Красоўскай, якая сама раней вучыла дзетак у школе, прачытала верш “Наша бабушка”.
І падалося бабулям і дзядулям, штот яны перанесліся ў той непаўторны час свайго жыцця, калі і спявалася, і танцавалася самім, калі была радасць ад сустрэч у вёсцы з дзятвой, былі самі маладыя. Святочныя хвіліны ў гэты будзённы дзень яшчэ раз пераканалі ў тым, як гэта добра быць разам, не цурацца людзей з няпростым лёсам, выхоўваць міласэрнасць і дабрыню ў сэрцах дзяцей канкрэтнымі ўчынкамі.
— Мы дамовіліся з артыстамі і дырэктарам школы Міхаілам Міхайлавічам Татарановічам, — зазначыў загадчык аддзялення Аляксандр Якаўлевіч Кажадуб, — што і ў бліжэйшы час зноў арганізуем сустрэчу, так неабходную ўсім нам. Спадабалася дзецям, са слязьмі на вачах праводзілі іх пасля канцэрта нашы падапечныя. І яшчэ доўга ўвечары ўспаміналі, што недарэмна яны пражылі сваё жыццё. Такімі прыгожымі і добрымі растуць нашы дзеці…
В. БІРУКОЎ.
