Імкненне да спасціжэння тэхнікі прывяло юнакоў у сцены коханаўскага ліцэя
Аляксандр Жураўлёў, Максім Ругаль і Яўген Навумаў за лепшыя вынікі ў вучобе, спорце і грамадска-карысных справах занесеныя на Дошку гонару ліцэя.
Займаюцца трэці год і сёлета заканчваюць прафесіянальна-тэхнічную ўстанову. Наперадзе іх чакаюць заключная практыка ў сельгаспрадпрыемствах і атрыманне дыпломаў аб набытых спецыяльнасцях.
Юнакі задаволеныя. Усё, аб чым марылі, планы, якія выстройвалі, збылося. За тры гады вучобы засвоілі дасканала складаную і самую сучасную сельскагаспадарчую тэхніку, машыны, да ўсяго атрымаюць атэстаты аб заканчэнні сярэдняй школы. Могуць рабіць на ўсіх трактарах, акрамя гусенічных, таксама вадзіцелем аўтамабіля і слесарам па рамонце сельскагаспадарчых машын.
Заканчвалі хлопцы школы ў розных раёнах, нават абласцях. Аляксандр — у Жукневе, Максім — у Мінску, Яўген — у Аршанскім раёне. А імкненне да спасціжэння тэхнікі, юнацкая рамантыка навучыцца кіраваць аўтамабілем прывялі іх у сцены Коханаўскага прафесіянальнага ліцэя сельскагаспадарчай вытворчасці. Але не толькі гэтае аб’яднала і пасябравала хлопцаў. Агульнымі аказаліся ў іх інтарэсы да агульнаадукацыйных і спецыяльных прадметаў, захапленне спортам, у прыватнасці, рускімі шашкамі, у турніры па якіх яны сталі пераможцамі сярод ліцэістаў. А яшчэ яны вырашылі разам прадоўжыць вучобу ў Гарадоцкім аграрна-тэхнічным каледжы.
— Не шкадуем, — гаварылі ў адзін голас, — што пасля школы звязалі сваю далейшую вучобу з ліцэем у Коханаве. Падабаецца, што тэарэтычная падрыхтоўка дапаўняецца такім жа высокім узроўнем лабараторна-практычных заняткаў і вытворчага навучання. Толькі вучыся, займайся. Пасля атрымання спецыяльнасці ёсць жаданне паспрабаваць сябе менавіта ў сельгасвытворчасці. Так, там свае складанасці, свае праблемы, мы гэтае ведаем. Як ведаем і тое, што сялу вельмі патрэбныя нашыя рукі, дэфіцыт якіх востра адчуваецца ўжо сёння. Трэба абавязкова папрацаваць на сяле, дзеля гэтага мы і прыйшлі сюды, каб атрымаць веды, уменні, а потым паспрабаваць, на што мы здольныя ў працы…
Цікавая, змястоўная аказалася гутарка з ліцэістамі. Падкупілі іх шчырасць і характэрнае для маладых жаданне падзяліцца сваімі поглядамі на жыццё і планамі. І яны ўжо сур’ёзныя, прадуманыя і ўзважаныя, у якіх ёсць месца галоўнаму — стваральнай працы, любові да зямлі, якая родзіць хлеб і трымае нашае жыццё, юнакі ўдзячныя лёсу, што атрымалі рабочую прафесію і будуць прадаўжаць удасканальваць свае веды далей.
В. БІРУКОЎ.
Імкненне да спасціжэння тэхнікі прывяло юнакоў у сцены коханаўскага ліцэя,