Сметнікі не ўзнікаюць самі па сабе

Тэлефанаванне з Райцаў: “У нас тут такі сметнік стварылі прама каля кантэйнернай групы за крамаю, што страшна глядзець, і нікому няма да яго ніякай справы, ніхто яго не ўбірае”.

Пры выпадку мы зазірнулі ў тое месца, пра якое ішла гаворка. Сметнік каля кантэйнераў сапраўды давялося ўбачыць (на здымку), валяліся тут кучы голля і травы, матрац ад ложка, дошкі, папера, поліэтылен… Цяжка разабрацца, хто нацягаў сюды гэтага “дабра” — мясцовыя жыхары, ці нейкія з размешчаных у Райцах арганізацый, ці ўсе разам. Але бясспрэчна адно: сметніка не было б, калі б яго не стварылі. Усе прадметы і матэрыялы, якія тут валяліся, можна было б спаліць у печы ці цвёрдапаліўным катле, перапрацаваць на кампост, апусціць у кантэйнеры для раздзельнага збору смецця, папярэдне здрабніўшы буйнагабарытныя рэчы.

Дарэчы, падобныя сметнікі, толькі меншых памераў, аказаліся не толькі тут, у цэнтры аграгарадка, а і каля іншых кантэйнерных груп, бачных з дарогі, калі ехаць у Райцы з Талачына з боку вуліцы Дзяржынскага. Там меншая шчыльнасць насельніцтва, таму і кучы назбіраліся не такія вялікія — ды ўсё ж назбіраліся…

Перыядычна з’яўляюцца яны і каля кантэйнераў шматпавярховых дамоў у горадзе, так што можна сказаць, што сітуацыя ў Райцах не выключная, а тыповая, толькі праявілася ў большых маштабах.

Зразумела, не ў кожнага ёсць печка ці кацёл, і сырое тонкае голле — не самае лепшае паліва. Несумненна, недапрацоўка камунальных службаў у тым, што каля некаторых кантэйнераў паваленая агароджа, а некаторыя перапоўненыя. Але што ні кажы, а парадку было б больш, калі б кожны, хто сабраўся пазбавіцца ад непатрэбных рэчаў і смецця, падумаў яшчэ і аб тым, як ён паўплывае сваімі дзеяннямі на навакольнае асяроддзе і выгляд сваёй вуліцы.

Сяргей АБРАМОВІЧ.

Все новости

Другие статьи рубрики

Метки: Сергей Абрамович