Што рабіць, калі сапсаваўся гадзіннік? Варыянтаў зусім няшмат
Тэлефанаванне ў рэдакцыю: “Не падкажаце, дзе можна ў Талачыне адрамантаваць наручны гадзіннік? Новы купляць за дзвесце тысяч для мяне дорага, ехаць шукаць майстэрню па іншых гарадах таксама не зусім прымальны варыянт. Не ведаю, што рабіць”.
Распытаўшы пару чалавек, у тым ліку і ў аддзеле эканомікі райвыканкама, я прыйшоў да высновы, што афіцыйна такога роду паслугі ў нашым горадзе ніхто не аказвае. А значыць, як ні сумна, але выбар у грамадзянкі, якая звярнулася з такім пытаннем, невялікі: або набыццё новага гадзінніка, або паездка ў іншы горад (напрыклад, на запыт “Ремонт часов в Орше” “Яндэкс” выдаў тэлефоны адразу двух індывідуальных прадпрымальнікаў, якія займаюцца гэтаю справаю). Або, магчыма, пашчасціць знайсці якога-небудзь былога гадзіннікавага майстра ці проста майстра на ўсе рукі і дамовіцца аб рамонце.
У красавіку мінулага года ў “Беларускай ваеннай газеце” быў надрукаваны артыкул пра аднаго майстра па рамонце гадзіннікаў з Магілёўшчыны. Герой публікацыі між іншым дзеліцца і такім назіраннем: “Раней, акрамя майго бацькі, у адным толькі Краснаполлі былі тры майстры, і мы ледзь спраўляліся. А цяпер я працую адзін на некалькі раёнаў Магілёўскай вобласці. Кожны дзень — у іншым горадзе, дзе мяне чакаюць і за тыдзень збіраюць заказы. А па нядзелях даводзіцца абслугоўваць насельніцтва яшчэ і ў расійскім горадзе Красная Гара”.
Такая сітуацыя зусім заканамерная. Раней у кожнага чалавека быў гадзіннік, а па меры распаўсюджвання мабільных тэлефонаў многія адмовіліся ад гэтай рэчы, таму знізіўся і попыт на яе рамонт.
Што да набыцця новага гадзінніка ў Талачыне, то за дзвесце тысяч, як гаварыла наша чытачка, яго наўрад ці знойдзеш. 26 студзеня я вывучыў вітрыну з гадзіннікамі ў краме каля Дома культуры. Самы танны жаночы гадзіннік каштаваў крыху больш за 280 тысяч, быў і таннейшы, але нейкі дзіцячы, з малюнкам на цыферблаце. У павільёне кветак і падарункаў на рынку каля першай школы былі гадзіннікі і за 140, і нават за 90 тысяч, але купляць падобны тавар я б не стаў: за ўсё жыццё набыў тры танныя гадзіннікі на базары і ў кіёсках — і хапала іх ненадоўга.
Сяргей АБРАМОВІЧ.
каму зараз патрэбны той гадзіннік калі ў кожнага есць мабільнік?! Толькі цемрашалам))