Электрагазазваршчык Коханаўскага льнозавода Сяргей Чаканаў знайшоў сваё прызванне
Электрагазазваршчык Коханаўскага льнозавода Сяргей Чаканаў пачаў свой працоўны шлях у якасці вучня зваршчыка яшчэ ў 1985 годзе, вярнуўшыся з арміі. Гэтая прафесія стала для яго жыццём — і крыніцаю заробку, і любімаю справаю, у якой ён дасягнуў высокага ўзроўню майстэрства.
Родам з Быхаўскага раёна, вучнем зваршчыка быў у Магілёве, пасля жыў і працаваў у Слаўгарадзе. Працоўнымі дасягненнямі і ўзнагародамі быў адзначаны ўжо і той, даўні перыяд яго біяграфіі. Пра Сяргея Мікалаевіча пісала слаўгарадская раённая газета, ён атрымліваў граматы, станавіўся дэпутатам раённага Савета.
У Коханава Сяргей Мікалаевіч пераехаў з сям’ёй у 1990 годзе, каб не жыць з маленькім сынам на тэрыторыі, якая пацярпела ў выніку аварыі на ЧАЭС. Атрымліваецца, што пакінуў абжытае месца не па сваёй волі, але добраму спецыялісту і чалавеку рады ўсюды і заўсёды, таму з такой спецыяльнасцю і з такім вопытам кваліфікаваны зваршчык і ў новых умовах аказаўся запатрабаваным работнікам, хутка заслужыў аўтарытэт сярод калег.
На льнозаводзе ён ужо даўно, дзесьці з 2004 года, дакладна прыгадаць падчас нашай сустрэчы нават не змог. Прадпрыемства гэтае сёння перажывае не самыя лепшыя часы, а з улікам таго, што матэрыяльна-тэхнічная база яго зношаная, асабліва ўчастак перапрацоўкі, задач для зваршчыка хапае, даводзіцца працаваць і ў цэхах, і ў поле выязджаць (для гэтай мэты ёсць адпаведнае абсталяванне).
Аднак Сяргей Мікалаевіч не з тых, хто скардзіцца на жыццё і бадзяецца па свеце ў пошуку лёгкага хлеба. Ён любіць сваю справу, робіць яе сумленна і якасна, і ў гэтым знаходзіць сябе, знаходзіць спосаб рэалізацыі сваёй энергіі, раскрыцця сваіх асабовых якасцей. Дакладней, не знаходзіць, а даўно ўжо знайшоў і паспяхова працуе на радасць сабе і на карысць іншым, заканамерным вынікам чаго стала занясенне Сяргея Мікалаевіча на раённую Дошку гонару па выніках работы за 2015 год.
Сяргей АБРАМОВІЧ.
