ПАСЛУЖАЦЬ І СОНЦА, І ВЕЦЕР

Паўгода прайшло з таго часу, як уладальнік прыдарожнага кафэ “Прывал” (ТДА “Магрытэра”) Андрэй Каралёў устанавіў на даху сонечныя батарэі (на здымку — светлыя пласціны). Летам у ясныя дні акумулятар назапашваў ад іх столькі энергіі, што яе хапала, каб цэлую ноч асвятляць памяшканне і глядзець тэлевізар. А раней для гэтага даводзілася паліць 92-гі бензін.

Акупіліся батарэі, як кажа гаспадар, хутка, праз месяц.

— Гэта, канечне, недарагі, можна сказаць, аматарскі, дылетанцкі варыянт: усё сваімі рукамі сабрана з некандыцыйных пласцін, якія мне знаёмы з Амерыкі прывёз. Але я хачу заняцца гэтай справай і больш сур’ёзна, прафесійна — сабраць грошай, з’ездзіць у наступным годзе ў Еўропу і прывезці штук дзесяць, каб на ўвесь дах прымацаваць. А яшчэ ў хуткім часе, праз месяц-другі, пастаўлю ў сябе ветрагенератар.

Праблема забеспячэння электраэнергіяй вострая для многіх уладальнікаў прыдарожных кафэ на тэрыторыі раёна. Ужо каторы год ім даводзіцца траціць вялікія сродкі на паліва для работы генератараў з рухавікамі ўнутранага згарання. Расходы вялікія, а эфектыўнасць не вельмі высокая: у начны час стаянкі каля кафэ асветленыя слабым жоўтым святлом. І выйсце з гэтага непрымальнага становішча, як паказвае вопыт Андрэя, можна знайсці з дапамогай сонца, ветру і, канечне ж, прадпрымальнасці і творчага погляду чалавека.

С. АБРАМОВІЧ.